Eξαιρετικά σπανιότερη απ’ό,τι διαγιγνώσκεται! Τις περισσότερες φορές είναι δερματίτιδα άλλης αιτιολογίας ( αλλεργία, τοπική χρήση αλοιφών, έκζεμα κλπ ). Σε πολλές περιγραφές η μυκητίαση αναφέρεται ως ξηροδερμία στη θηλαία άλω με λευκωπό επίχρισμα και με συνοδό αίσθημα καύσου και κνησμού. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για αγγειόσπασμο, υποξεία μαστίτιδα ή δερματίτιδα, παρά για μυκητίαση! Η αλήθεια είναι ότι αυτή η περιοχή είναι πλούσια σε αγγείωση, γεγονός που την καθιστά πολύ ανθεκτική σε τέτοιου είδους λοιμώξεις. Οι φυσαλίδες της θηλής επίσης μπορούν να θεωρηθούν λανθασμένα ως μυκητίαση. Είναι μικρές λευκές, κίτρινες ή κόκκινες φυσαλίδες που εμφανίζονται στην επιφάνεια της θηλής και έχουν άλλη αιτιολογία.
Οι θηλές επίσης μπορεί να είναι κόκκινες ή ροζ από το θήλαστρο, από τραυματισμό κατά το θηλασμό, από αλλαγές στην αιματική ροή ή απλά από ιδιοσυγκρασιακές υπερχρωματώσεις του δέρματος, χωρίς να είναι μυκητίαση!
Η αντιμυκητιασική αγωγή, είτε από του στόματος είτε τοπικά, μπορεί να προκαλέσει έντονο ερεθισμό στη θηλή και τη θηλαία άλω, να επιδεινώσει τον αγγειόσπασμο και να οδηγήσει σε δερματίτιδα εξ επαφής και επιφανειακές πληγές.
