η τεχνολογία άντλησης με θήλαστρο κάνει καταπληκτική δουλειά για τα νεογνά που νοσηλεύονται σε ΜΕΝΝ καθώς και σε άλλες περιπτώσεις αποχωρισμού μητέρας-παιδιού (έναρξη εργασίας της μητέρας, μητέρες που για άλλους λόγους δε θα ήταν σε θέση να θηλάσουν άμεσα στο στήθος ), αλλά δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από την υπερφόρτωση των μαστών. Έτσι, η άντληση με θήλαστρο είναι παράγοντας κινδύνου για φραγμένους πόρους και για μαστίτιδα. Ο λόγος είναι ότι ο τρόπος εξαγωγής του γάλακτος είναι μηχανικός, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται το μικροβίωμα του μητρικού γάλακτος και να οδηγεί στην υπερπαραγωγή παθογόνων μικροβίων.
Όταν οι μητέρες αισθάνονται φράξιμο σε πόρο ή έχουν πρώιμα συμπτώματα μαστίτιδας, μπορεί να καθοδηγηθούν σε άντληση. Αυτό δυστυχώς επιδεινώνει το φράξιμο, γιατί η άντληση διεγείρει την παραγωγή γάλακτος, χωρίς όμως να απομακρύνει φυσιολογικά το γάλα που παράγεται, με τον τρόπο που το κάνει το βρέφος. Αν για κάποιο λόγο το μωρό δεν μπορεί να θηλάσει κατευθείαν στο στήθος, θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια άντλησης του γάλακτος με το χέρι. Αν δεν εξέρχεται γάλα, θα πρέπει να ξεκουραστεί το στήθος. Η παραγωγή τότε μπορεί να μειωθεί για λίγο (πράγμα που επιθυμούμε σε περιόδους υπερφόρτωσης), αλλά επανέρχεται αργότερα. Είναι μύθος ότι η στάση του γάλακτος στο στήθος προκαλεί μαστίτιδα. Στην πραγματικότητα η μαστίτιδα προκαλείται από πολύπλοκους μηχανισμούς, όπως η υπερπαραγωγή.
Ο μαστός είναι ένας αδένας με αρνητικό feedback (μειωμένη απομάκρυνση γάλακτος προκαλεί μείωση στην παραγωγή του) και όχι με αποθήκευση υλικού, όπως η ουροδόχος κύστη.
Η υπερφόρτωση μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, εφίδρωση και πυρετό/ρίγος, αφού είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία σε ένα όργανο του σώματος με αυξημένη αιματική κυκλοφορία. Επίσης, το στήθος μπορεί να είναι ερυθρό μετά από έναν πολύωρο νυχτερινό ύπνο του βρέφους, μιας και αυτό αντικατοπτρίζει τη συσσώρευση της αιματικής κυκλοφορίας, παρά μια μολυσματική μαστίτιδα. Χρειάζονται πάνω από 12 ώρες για να αναπτυχθεί μια μόλυνση στο μαστό! Η χρήση ζεστού/κρύου, παρακεταμόλης και ιμπουπροφένης μαζί με λεμφική αποσυμφόρηση ή θεραπευτικό υπέρηχο, μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση της υπερφόρτωσης.